Piotr (zm. 1352), opat cystersów w Byszewie. Nie wiemy nic o jego działalności przed wyborem na opata klasztoru w Byszewie (Koronowie). Został nim w r. 1344, po 26 IX (śmierć jego poprzednika Ludolfa). Dn. 4 III 1345 otrzymał od Kazimierza Wielkiego przywilej immunitetowy dla wszystkich dóbr klasztoru byszewskiego w Król. Pol. T. r. wygrał sprawę przed sądem ławniczym z dwoma mieszczanami chełmińskimi o sołectwo we wsiach Trzeciewiec i Włóki. P. obronił przed sądami królewskimi w Bydgoszczy (1347) i Inowrocławiu (1348) stan posiadania klasztoru, zagrożony podniesieniem roszczeń do siedmiu wsi (Mąkowarsko, Wtelno, Dąbrówka, Wielonek, Glinki, Łachowo, Trzeciewiec) przez cztery rodziny rycerskie. Wyraził zgodę (1351) na pieniężną formę poboru dziesięciny we wsi rycerskiej Bralewnica na Pomorzu Gdańskim. Zmarł 19 V 1352.
Kozłowski R., Rozwój uposażenia klasztoru cysterskiego w Byszewie (Koronowie) do końca XIV w., W. 1972 (tamże starsza literatura); – Kod. Wpol., II; Liber mortuorum monasterii Coronoviensis ordinis Cisterciensis, Wyd. A. Mańkowski, Tor. 1931; Preuss. Urk.-buch, III–IV; Series abbatum coenobii Byszoviensis seu Coronoviensis ordinis Cisterciensis, Wyd. W. Kętrzyński, Mon. Pol. Hist., V; – Arch. Państw. w Bydgoszczy: Koronowo K1. A 76–82.
Janusz Bieniak